Beeldbank Schoolkring Zeijen

ONTHULLING MONUMENT W. EMMENS.


De inhoud van deze pagina is zeer zorgvuldig samengesteld. Desondanks kan het fouten of onvolkomenheden bevatten... Jouw reactie kunnen wij gebruiken om de informatie op deze pagina te verbeteren en aan te vullen! Je kunt contact met ons opnemen door het formulier in te vullen.

  Pagina terug

Onthulling monument W. Emmens.

"Het was een groote tegenstelling, de teraardebestelling van het stoffelijk overschot van wijlen den heer W. Emmens, op Zaterdag 23 April 1927 en de onthulling van het te zijner nagedachtenis opgerichte monument op Vrijdag 3 Mei 1929. Toen een sombere treurdag, met grauwe bewolking en sijpelenden regen, nu blauwe lentelucht met vriendelijk stralenden zonneschijn. Toen bij allen, die aan de plechtigheid deelnamen, treurigheid om het zoo plotseling geleden en daardoor te sterker gevoelde verlies; nu de veel warmere stemming van zich uitende dankbaarheid, van het mogen aangrijpen vaneen welkome gelegenheid om nog eens te getuigen van waardeering, eerbied en hoogachting. Inderdaad, bij deze gelegenheid paste de schoone lentedag. Het was een stille hulde der natuur aan den man, die zijn leven in haar dienst besteed had, die haar liefhad met al zijn liefde en daarvan in werken en streven getuigenis aflegde. Bij de begrafenis schreven wij: het was alsof de natuur meetreurde, thans was het alsof zij zich verheugde inde hulde, aan Emmens gebracht.

Hij is reeds lang heengegaan, zijn beeltenis staat nu in brons op een hoog voetstuk stond ook hijzelf eenmaal niet hoog in ons midden? voor ons opgericht om ons te herinneren aan datgene, waarin hij eenmaal mocht en zoo gaarne, wilde voorgaan, om ons aan te manen ook, zijn voorbeeld van nauwgezette plichtsbetrachting in dienst der menschheid en haar ontwikkeling te volgen.
[...]"

"Het was een groote tegenstelling, de teraardebestelling van het stoffelijk overschot van wijlen den heer W. Emmens, op Zaterdag 23 April 1927 en de onthulling van het te zijner nagedachtenis opgerichte monument op Vrijdag 3 Mei 1929. Toen een sombere treurdag, met grauwe bewolking en sijpelenden regen, nu blauwe lentelucht met vriendelijk stralenden zonneschijn. Toen bij allen, die aan de plechtigheid deelnamen, treurigheid om het zoo plotseling geleden en daardoor te sterker gevoelde verlies; nu de veel warmere stemming van zich uitende dankbaarheid, van het mogen aangrijpen vaneen welkome gelegenheid om nog eens te getuigen van waardeering, eerbied en hoogachting. Inderdaad, bij deze gelegenheid paste de schoone lentedag. Het was een stille hulde der natuur aan den man, die zijn leven in haar dienst besteed had, die haar liefhad met al zijn liefde en daarvan in werken en streven getuigenis aflegde. Bij de begrafenis schreven wij: het was alsof de natuur meetreurde, thans was het alsof zij zich verheugde inde hulde, aan Emmens gebracht. Hij is reeds lang heengegaan, zijn beeltenis staat nu in brons op een hoog voetstuk stond ook hijzelf eenmaal niet hoog in ons midden? voor ons opgericht om ons te herinneren aan datgene, waarin hij eenmaal mocht en zoo gaarne, wilde voorgaan, om ons aan te manen ook, zijn voorbeeld van nauwgezette plichtsbetrachting in dienst der menschheid en haar ontwikkeling te volgen. [...]"

Datering: 7 mei 1929

Album: Thema, Willem Emmens

Fotonummer: 3460

Bron: Emmer Courant, 7 mei 1929

Website: https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MM...

Maker: